Op dit moment wordt er met man en macht, zelfs in het weekend gewerkt om het fietspad tussen Zeist en Soesterberg te verbreden. Dat is goed nieuws want al jaren moeten onze middelbare scholieren zich behelpen met een bobbelig en zeer smal asfaltpaadje. De gemeente Zeist vond het blijkbaar niet nodig iets te doen aan het zuidelijke fietspad.
Wel werd er veel geld gepompt in de noordelijke fietsverbinding, compleet met verdiepte aanleg vanwege het ecoduct aldaar. De oude wandelroute inclusief het oude fietspad werd afgesloten want dit is rustgebied voor het wild. Niet fijn voor mensen die dit rondje graag lopen met de hond, maar goed er valt iets voor te zeggen. Met de aanleg van de laatste 10 lantaarnpalen naar de Plesmanstraat (de verlichting hield precies bij het viaduct op waardoor fietsers in het volstrekte duister verder moesten) was volgens Zeist de fietsverbinding klaar. Einde oefening zou je dus zeggen.
Vreemd daarom dat er nu aan de Zuidzijde alsnog een tweebaans fietspad naar Zeist verschijnt. Niet alleen omdat we al een verbinding hebben, maar ook vanwege de broodnodige rust aan de andere kant van het ecoduct. Logischer zou het zijn vanuit natuuroogpunt wanneer het zuidelijke fietspad opgeheven zou worden maar Zeist denkt daar blijkbaar anders over.
Uiteraard heeft het verbrede fietspad te maken met de noodopvang voor asielzoekers en is het een doekje voor het bloeden. Zo houdt Zeist Soesterberg koest. De bezwaren tegen de komst van extra vluchtelingen werd van tafel geveegd. Want “Zeist zorgt voor een goede verbinding tussen het AOC en Zeist zodat Soesterberg zo min mogelijk hinder zal ondervinden van de komst van 400 extra vluchtelingen”.
Waarom deze mensen geen tijd hebben om een klein stukje om te fietsen is mij een raadsel en wrang is het wel dat er nu alweer zoveel haast gemaakt wordt met het aanleggen van een op zich prima voorziening, terwijl dat 20 jaren als niet noodzakelijk werd gezien.
