Dodenherdenking op het Odijkplein is gisterenavond door veel mensen bezocht. Tijdens de plechtigheid hield Loco-Burgemeester Liesa van Aalst een toespraak, maar ook was er een voordracht en muziek van Odeon en Popkoor Allround (2.0).
Aan het begin van de avond waren het de kinderen van de basisscholen die samen met de vertegenwoordigers van het Groot Gaesbeeker Gilde of Sint Aechten Schuttersgilde uit Soest een bijzondere vlaggenwacht hielden op het Odijkplein.
De geschiedenis van het Soester Groot Gaesbeeker Gilde of Sint Aechten Schuttersgilde van Soest gaat terug tot de 14e eeuw. Met hun buksen en bogen en andere wapens verdedigden de gildebroeders, die allen geboren moesten zijn in Soest, have en goed. Dat kon zijn in kwesties rond de grenzen met naburige dorpen, maar mogelijk hebben ook de plunderingen in de strijd tussen enerzijds de bisschoppen van Utrecht en anderzijds de graven van Holland een rol gespeeld in de behoefte aan oprichting en instandhouding van een schuttersgilde.
Na de vlaggenceremonie van het Soesterberg gilde was het de Soesterbergse muziekvereniging Odeon die traditiegetrouw koraalmuziek ten gehore bracht. Aansluitend om 20.00 uur was het oorverdovend stil in Soesterberg. Voor heel even stil, ter nagedachtenis van alle oorlogsslachtoffers. Maar ook voor een enkeling een moment om heel even stil te staan bij het huidige situatie in Oekraïne, want zegt een bewoner; “de situatie is niet veel anders bij onze Ooster buren”.
Na het eerste couplet van het Wilhelmus werd het gedicht van Kasper voorgedragen en ging aansluitend Loco-Burgemeester Liesa van Aalst, die samen met wethouder Aukje Treep namens de gemeente Soest aanwezig waren, in op het aangrijpend verleden. Popkoor Allround sloot op gepast wijze de ceremonie af met “Somebody Inside So Strong” van Labri Siffre. Op eigen wijze mooi uitgebracht door het Popkoor Allround en zeer passend wanneer we de lyrics beluisteren van deze song.
Het geluid tijdens de ceremonie was helaas niet kraakhelder en veel inwoners moesten het voor elkaar ‘fluisterend’ herhalen, maar ondanks dat was het een mooie herdenking op het Odijkplein. Tegen het einde van de ceremonie konden bewoners een krans of bloemen leggen bij het monument en was er na afloop nog een samenzijn in de Drie Eiken.
