Ingvar Kok was begin 2020 nog van plan als zelfstandig event producer aan de slag te gaan. Nu werkt hij in de bouw en verdiept hij zich in houtbewerkingstechnieken. Een verhaal over veerkracht en aanpassing.
Toen Nederland voor het eerst lockdown ging, was Ingvar op reis in Colombia. Hij kwam terug op een leeg Schiphol. “Een vreemde gewaarwording. Ik was altijd gewend op een vol Schiphol te lopen, nu was het een spookstad. In Colombia kwam corona net op en werd er begonnen met het dragen van mondkapjes en het gebruik van desinfectie-gels. Ik had geen idee wat me in Nederland te wachten stond. Een ding wist ik zeker, ik kon niet aan het werk als freelance event producer.”
Ingvar moest iets anders gaan doen. “Ik ben na gaan denken over wat ik wilde. Ik keek altijd al met een schuin oog naar de bouw, dit leek het moment daar iets mee te gaan doen. Vervolgens stapte ik naar mijn buurman, die aannemer is. Ik zei hem dat ik geen ervaring had, maar wel een drive om te leren. Hij gaf me een kans en ik ging aan de slag. Ik begon met slopen en ontdekte dat je daar veel van leert. Door iets te ontmantelen, ontdek je hoe iets is gebouwd. Hoe oud het ook is, de technieken zijn herkenbaar. Die kun je gebruiken als je iets op gaat bouwen.”
Al snel werd Ingvar gevraagd voor een volgende klus en is hij zich gaan specialiseren in het bewerken van hout. “Juist door verschillende dingen op te pakken, ontdek ik wat ik leuk vind. Ik vind het belangrijk werk te doen waar ik blij van word, deze crisis leerde me dat er meer dingen zijn die ik leuk vind. Als ik dat niet doe, loop ik leeg, dan kost werken energie. Bij mij is dat niet zo, ik ga nog elke dag met plezier aan de slag. Ik heb geluk gehad, soms moet je werk doen wat niet leuk is, om je vaste lasten te betalen. Daar was ik op voorbereid, maar het hoefde gelukkig niet.”
